GitOps Temelleri Eğitimi

GitOps, bulut tabanlı uygulamalar için Sürekli Dağıtımı uygulamanın bir yoludur.

Git’i, açıklayıcı altyapı ve uygulamalar için tek gerçek kaynak olarak kullanmaya odaklanır. Git, teslimat boru hatlarının merkezinde olduğundan, geliştiriciler Kubernetes’e uygulama dağıtımlarını ve işlemlerini hızlandırmak ve basitleştirmek için çekme istekleri yapabilirler.

GitOps kullanmanın bazı avantajları, geliştirici verimliliğinin artması, kararlılık ve güvenilirliğin iyileştirilmesi ve güvenlik ve uyumluluğun geliştirilmesidir. Ayrıca Kubernetes’i kullanarak uygulama dağıtımı ve işlemleri yürütmeyi hedefleyen ekipler için uygundur.

GitOps modeli, Kubernetes dağıtımlarınızı manuel olarak yönetme ihtiyacını ortadan kaldırır.

GitOps ile dağıtımlarınızın durumunu saklanabilen, izlenebilen, incelenebilen vb. metin dosyalarında yönetirsiniz. Ve bir “Ops” işlevi otomatik olarak Kubernetes sisteminizin istediğiniz duruma ayarlanmasını sağlar.
En önemlisi ise insan etkileşimlerinden kaynaklanan tüm sorunlu noktaları ve maruz kalmaları ortadan kaldırır ve tüm süreci otomatikleştirir.

GitOps, altyapı ve uygulama konfigürasyonlarını Git altyapısı ile yönetmemize kolaylık sağlayan bir yaklaşımdır. GitOps ile, altyapı ve uygulamalarımızı Single Source of Truth ilkesi ile tek bir kaynaktan sürdürülebilir bir şekilde yönetebiliriz.

GitOps araçları ile birlikte, Git reposunda yer alan konfigürasyon dosyaları ile Kubernetes cluster’ı üzerinde çalışan objeler arasında bir farklılık görüldüğünde uyarı verilmesi veya otomatik senkronizasyon sağlanabilir.

GitOps üç temel bileşen gerektirir: IaC (Altyapı Kodu), MRs (Birleştirme İstekleri) ve CI/CD (Sürekli Entegrasyon ve Sürekli Teslimat). IaC, GitOps’un altyapı tanımları için tek doğruluk kaynağı olarak bir Git deposu kullanmasını sağlar. MRs, tüm altyapı güncellemeleri için değişiklik mekanizması olarak birleştirme isteklerini kullanır. CI/CD, sürekli entegrasyon ve sürekli teslimat ile Git iş akışını kullanarak altyapı güncellemelerini otomatikleştirir.

Bir diğer avantajları arasında verimliliğin artması, geliştirici deneyiminin gelişmesi, stabilite ve güvenilirliğin geliştirilmesi, tutarlılık ve standardizasyonun sağlanması ve daha güçlü güvenlik garantilerinin bulunması sayılabilir.